هیستروسکوپی میومکتومی یکی از روش‌های پیشرفته و کم تهاجمی جراحی است که برای برداشتن میوم‌ها یا فیبروم‌های رحمی انجام می‌شود. مزیت هیستروسکوپی میومکتومی در این است که دوره نقاهت کوتاهی دارد و فرد به سرعت به فعالیت‌های روزانه خود بازمی‌گردد. این روش با دقت بالا و کمترین آسیب به بافت‌های اطراف انجام می‌شود، به طوری که اغلب باروری و عملکرد طبیعی رحم حفظ می‌شود.
هیستروسکوپی میوم
هیستروسکوپی میومکتومی چیست؟
هیستروسکوپی میومکتومی یک روش جراحی برای برداشتن فیبروم های رحمی است که از طریق دستگاهی به نام هیستروسکوپ انجام می‌شود. هیستروسکوپ یک لوله نازک و بلند است که به داخل رحم وارد می‌شود و به جراح این امکان را می‌دهد که به طور مستقیم داخل رحم را مشاهده کرده و فیبروم ها را بردارد. این روش عمدتاً برای فیبروم هایی که در داخل حفره رحم قرار دارند مناسب است.
دلایل انجام هیستروسکوپی میومکتومی
هیستروسکوپی میومکتومی معمولاً زمانی انجام می‌شود که فیبروم‌های رحمی باعث مشکلات و علائم خاصی شوند که نیاز به درمان دارند. در اینجا به برخی از دلایل انجام این جراحی اشاره می‌کنیم.
خونریزی غیرطبیعی رحم:
فیبروم های رحمی باعث خونریزی شدید و نامنظم در دوران قاعدگی می‌شوند که در برخی موارد به خونریزی های طولانی یا غیرمعمول منجر می‌شود. این وضعیت زندگی روزمره بیمار را مختل کرده و نیاز به درمان دارد.
درد و ناراحتی شکمی:
فیبروم ها دردهایی در ناحیه شکم یا لگن ایجاد می‌کنند. این درد به صورت احساس سنگینی، فشار یا دردهای مشابه به گرفتگی‌های قاعدگی می‌باشد. در صورتی که درد مزمن یا شدید باشد و با درمان های دیگر بهبود نیابد، هیستروسکوپی میومکتومی توصیه می‌شود.
ناباروری یا مشکلات بارداری:
: فیبروم های رحمی به ویژه آن هایی که در داخل حفره رحم قرار دارند ، مانع از لقاح یا لانه گزینی جنین می‌شوند. این فیبروم ها باعث مشکلاتی مانند سقط مکرر یا عدم بارداری می‌شوند. در صورتی که علت ناباروری یا مشکلات بارداری فیبروم ها باشند، هیستروسکوپی میومکتومی برای برداشتن این فیبروم ها انجام می‌شود.
فشار بر ارگان های دیگر:
فیبروم های بزرگ یا متعدد فشار به سایر ارگان های بدن مانند مثانه یا روده ها وارد می‌کنند و باعث مشکلاتی مانند تکرر ادرار، یبوست یا مشکلات گوارشی می‌شوند. در این شرایط، جراحی برای برداشتن فیبروم ها ضروری می‌باشد.
مشکلات در تشخیص و درمان فیبروم‌ها:
اگر فیبروم‌ها علائم قابل توجهی ایجاد کنند و با روش های دیگر مانند دارو درمانی بهبود نیابند، یا در صورت شناسایی فیبروم های قابل توجهی که نیاز به درمان دارند، هیستروسکوپی میومکتومی برای برداشتن فیبروم ها توصیه می‌شود.
حفظ سلامت رحم و باروری:
یکی از مزایای هیستروسکوپی میومکتومی، امکان برداشتن فیبروم ها بدون آسیب به رحم است. این روش به ویژه برای زنانی که قصد بارداری دارند، مهم است چرا که به حفظ سلامت رحم و قابلیت باروری کمک می‌کند.
بیشتر بخوانید: هزینه عمل هیستروسکوپی
مزایا و معایب هیستروسکوپی میومکتومی
هیستروسکوپی میومکتومی یک روش جراحی است که مزایای زیادی دارد، اما مانند هر روش درمانی، معایبی نیز خواهد داشت. عبارتند از:
مزایای هیستروسکوپی میومکتومی
کم تهاجمی بودن هیستروسکوپی میومکتومی نیازی به برش های خارجی ندارد. جراح از طریق واژن و دهانه رحم وارد رحم می‌شود و از طریق دستگاه هیستروسکوپ فیبروم ها را برداشته یا خرد می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود که جراحی کم تهاجمی باشد.
دوره نقاهت کوتاه‌تر: به دلیل کم تهاجمی بودن این روش، بیماران معمولاً پس از جراحی به سرعت بهبودی را تجربه کرده و به فعالیت های روزمره خود بازمی‌گردند. در مقایسه با جراحی های باز، زمان نقاهت بسیار کوتاه تر است.
کاهش درد و خونریزی: چون هیچ برشی در بدن ایجاد نمی‌شود، درد پس از عمل به مراتب کمتر از جراحی های باز است. همچنین، خونریزی بعد از عمل نیز معمولاً محدود تر است.
حفظ ساختار رحم: چون هیستروسکوپی میومکتومی نیازی به برش های خارجی ندارد و جراح به دقت فیبروم ها را از داخل رحم برداشته و حفره رحم را حفظ می‌کند، احتمال آسیب به ساختارهای رحم کمتر است. این مسئله برای زنانی که قصد بارداری دارند، بسیار مهم است.
افزایش شانس بارداری: این روش به خصوص برای زنانی که فیبروم ها باعث ناباروری یا مشکلات بارداری شده‌اند، مفید است. با برداشتن فیبروم ها از داخل رحم، شانس بارداری و نگهداری بارداری بهبود می‌یابد.
معایب هیستروسکوپی میومکتومی
محدودیت در اندازه و موقعیت فیبروم‌ها: هیستروسکوپی میومکتومی بیشتر برای فیبروم های کوچک تا متوسط و فیبروم هایی که در داخل حفره رحم قرار دارند، مؤثر است. فیبروم های بزرگ یا آن هایی که خارج از حفره رحم قرار دارند، نمی‌توانند به راحتی با این روش برداشته شوند.
امکان باقی ماندن قسمتی از فیبروم: در برخی موارد، جراح نمی‌تواند تمام فیبروم را به طور کامل از حفره رحم بردارد. این موضوع باعث عود دوباره فیبروم ها می‌شود.
عوارض احتمالی: هر جراحی با خطراتی همراه است. عوارض هیستروسکوپی میومکتومی، مانند عفونت، خونریزی، آسیب به دیواره رحم یا سایر ارگان ها و چسبندگی های رحمی ممکن است ایجاد شود، هرچند که این عوارض به ندرت اتفاق می‌افتند.
کاندیدای مناسب برای هیستروسکوپی میومکتومی
کاندیدای مناسب برای هیستروسکوپی میومکتومی زنانی هستند که دارای میوم های داخل حفره رحم با اندازه مناسب و تعداد محدود باشند و علائم بالینی مانند خونریزی غیرطبیعی، درد یا مشکلات باروری را تجربه کنند. همچنین، این روش برای زنانی که رحم آن ها سالم است و میوم ها به گونه ای هستند که از طریق هیستروسکوپی قابل دسترسی اند، مناسب است. این روش معمولاً برای میوم هایی که کمتر از 5 سانتی متر قطر دارند و در نواحی داخلی رحم قرار دارند، توصیه می‌شود. بیمارانی که مشکلات ساختاری دیگر در رحم دارند یا میوم های بزرگتر از اندازه مناسب دارند، نیاز به روش های جراحی دیگری خواهند داشت.
آمادگی های قبل از هیستروسکوپی میومکتومی
- قبل از عمل، پزشک باید سوابق پزشکی شما را بررسی کند و آزمایش هایی مانند آزمایش خون، سونوگرافی رحم و در برخی موارد، پاپ اسمیر یا آزمایش های عفونی انجام دهد.
- اگر داروهایی مانند داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین، وارفارین مصرف می‌کنید، باید با پزشک قبل از انجام این روش مشورت کنید.
- معمولاً به بیمار توصیه می‌شود که از شب قبل از عمل چیزی نخورد و نیاشامد تا خطر احتمال تهوع و استفراغ در حین بیهوشی کاهش یابد.
- بیمار باید از روند عمل، مراقبت های پس از آن و عوارض احتمالی آگاه باشد. همچنین آرامش و آمادگی ذهنی برای انجام عمل بسیار مهم است.
مراحل انجام جراحی هیستروسکوپی میومکتومی
در جراحی هیستروسکوپی میومکتومی، ابتدا بیمار تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد. سپس، یک لوله نازک و انعطاف پذیر با دوربین ریز، از طریق مهبل و دهانه رحم وارد حفره رحم می‌شود. پس از آن، پزشک با استفاده از گاز یا مایع خاصی حفره رحم را گسترش می‌دهد تا دید بهتری از میوم ها به دست آورد. میوم های داخل رحم با استفاده از ابزارهای مخصوص و لیزر، برداشته می‌شوند. در برخی موارد، از ابزارهای خاص برای خرد کردن یا بخیه زدن نواحی آسیب دیده استفاده می‌شود. پس از برداشتن میوم ها، هیستروسکوپ از رحم خارج می‌شود و فرآیند جراحی به اتمام می‌رسد. این عمل معمولاً به مدت 30 تا 60 دقیقه طول می‌کشد و در بسیاری از موارد نیاز به بستری طولانی ندارد.
بیشتر بخوانید: استرس در دوران بارداری
مراقبت های بعد از هیستروسکوپی میومکتومی
- استراحت و کاهش فعالیت در 24 تا 48 ساعت اول پس از عمل
- استفاده از مسکن ها و ضد دردها مانند ایبوپروفن
- خونریزی و ترشحات بعد از عمل
- اجتناب از رابطه جنسی 4 تا 6 هفته پس از جراحی
- مراقبت از بهداشت شخصی برای جلوگیری از عفونت
- در صورت بروز علائمی چون تب بالای 38 درجه سانتی‌گراد، درد شدید شکمی، خونریزی غیرطبیعی یا بوی بد ترشحات، باید فوراً با بهترین جراح زنان تماس بگیرید.
هزینه هیستروسکوپی میومکتومی
هزینه هیستروسکوپی میومکتومی بسته به عواملی همچون مکان انجام جراحی بیمارستان دولتی یا خصوصی، تجربه و تخصص پزشک، نوع بیهوشی، مدت زمان بستری در بیمارستان و همچنین نوع تجهیزات و امکانات مورد استفاده نیز متفاوت است. این هزینه ها شامل هزینه های پیش از عمل مانند مشاوره ها و آزمایشات، هزینه های جراحی، داروها و مراقبت های بعد از عمل می‌شود. علاوه بر این، پوشش بیمه ای نیز تأثیر زیادی در کاهش یا افزایش هزینه ها دارد.
سوالات متداول هیستروسکوپی میومکتومی
مدت زمان بهبودی پس از عمل چقدر است؟
بیشتر بیماران می‌توانند طی 24 تا 48 ساعت پس از جراحی به خانه بروند و فعالیت های روزمره خود را از سر می‌گیرند. اما برای بهبودی کامل و کاهش خطر عوارض، نیاز است که به مدت 4 تا 6 هفته از فعالیت های سنگین و رابطه جنسی خودداری کنید.
آیا می‌توان میوم‌های بزرگ را از طریق هیستروسکوپی برداشت؟
هیستروسکوپی معمولاً برای میوم های کوچک تا متوسط مناسب است. برای میوم های بزرگتر، روش های دیگری مانند جراحی باز مورد نیاز می‌باشد.
نتیجه گیری
هیستروسکوپی میومکتومی به عنوان یک روش موثر برای درمان میوم های رحمی، مزایای بسیاری از جمله کاهش زمان بستری و بهبودی سریع را به همراه دارد. با این حال، موفقیت این روش بستگی زیادی به انتخاب صحیح کاندیدا، مهارت جراح و مراقبت های پس از عمل دارد. به همین دلیل، مشورت دقیق با پزشک و پیروی از دستورالعمل های او به بهبود نتایج جراحی و جلوگیری از عوارض احتمالی کمک می‌کند. در نهایت، این روش فرصتی برای بازگشت به زندگی عادی و حفظ سلامت زنان می‌باشد.